Home Sweet Home
Door: Annelieke
Blijf op de hoogte en volg Annelieke
20 Oktober 2014 | Nederland, Elst
19/20 Oktober Sydney – Elst
De gordijnen hangen net niet helemaal tegen elkaar aan en ik vang een zonnestraaltje op bij het wakker worden! Wauw, dat is nog eens wakker worden op je verjaardag! Lang zullen we niet van de zon kunnen genieten, vandaag is de dag aangebroken om alles in te pakken en weer terug te keren naar Nederland.
We pakken de tassen alvast zoveel mogelijk in voordat we gaan ontbijten. De pancakes zijn de laatste dagen goed in de smaak gevallen, vandaag bestellen we dan ook gewoon precies hetzelfde. We hebben de tijd en deze nemen we ook.
Als we klaar zijn gaan we terug naar de kamer, we pakken de tas verder in en zorgen dat alles klaar staat voor het uitchecken. We hebben nog een uurtje die we doorbrengen in de lobby beneden voordat we een taxi pakken richting het vliegveld.
Als je denkt dat je op tijd bent en als één van de eerste in de rij staat, verwacht je niet dat je er alsnog een uur over doet voordat je eindelijk je tassen af hebt kunnen geven. Er waren iets te veel mensen die richting Kuala Lumpur gingen verhuizen. Dozen en dozen die gewogen moesten worden, die te zwaar waren en verdeeld moesten worden over verschillende gezinnen om zo goedkoop mogelijk alles mee te krijgen.
Maar als we dan eenmaal ingecheckt zijn, dan scheelt het wel weer een uurtje langer wachten. We eten op het vliegveld en dan gaan we eindelijk vertrekken.
Op Kuala Lumpur hadden we een korte stop van 4uuurtjes. Bij het aandoen van mijn telefoon kreeg ik allemaal lieve berichten van familie en vrienden om mij te feliciteren. Ik heb wat heen en weer gebericht daar. Ook hier eten we wat en gaan we bij de gate zitten om wat te lezen. Het is weer zover; Te veel Nederlanders… vakantiegevoel is verdwenen! Wat kunnen wij Nederlanders toch zeuren als er een kleine vertraging is.
Bij aankomst op Schiphol hebben we vrij vlot onze tassen en kopen we een kaartje voor de trein. We stappen over op Utrecht en daarna op Arnhem. Wat een feest als zoveel mensen kijken naar je rugzak. Het laatste stukje van Elst naar huis moeten we lopen. Als we bijna bij het huis zijn, zie ik al dat er mensen binnen geweest zijn. Het hele huis is versierd met ballonnen en slingers. Zelfs de koelkast is gevuld met taart! Wat bof ik toch!
Mickeal kwam gezellig mee eten voor mijn verjaardag.
Jody en Lianne zijn in de avond nog even langs geweest om te knuffelen, wat een feest en mooie afsluiter van deze prachtige reis!
De gordijnen hangen net niet helemaal tegen elkaar aan en ik vang een zonnestraaltje op bij het wakker worden! Wauw, dat is nog eens wakker worden op je verjaardag! Lang zullen we niet van de zon kunnen genieten, vandaag is de dag aangebroken om alles in te pakken en weer terug te keren naar Nederland.
We pakken de tassen alvast zoveel mogelijk in voordat we gaan ontbijten. De pancakes zijn de laatste dagen goed in de smaak gevallen, vandaag bestellen we dan ook gewoon precies hetzelfde. We hebben de tijd en deze nemen we ook.
Als we klaar zijn gaan we terug naar de kamer, we pakken de tas verder in en zorgen dat alles klaar staat voor het uitchecken. We hebben nog een uurtje die we doorbrengen in de lobby beneden voordat we een taxi pakken richting het vliegveld.
Als je denkt dat je op tijd bent en als één van de eerste in de rij staat, verwacht je niet dat je er alsnog een uur over doet voordat je eindelijk je tassen af hebt kunnen geven. Er waren iets te veel mensen die richting Kuala Lumpur gingen verhuizen. Dozen en dozen die gewogen moesten worden, die te zwaar waren en verdeeld moesten worden over verschillende gezinnen om zo goedkoop mogelijk alles mee te krijgen.
Maar als we dan eenmaal ingecheckt zijn, dan scheelt het wel weer een uurtje langer wachten. We eten op het vliegveld en dan gaan we eindelijk vertrekken.
Op Kuala Lumpur hadden we een korte stop van 4uuurtjes. Bij het aandoen van mijn telefoon kreeg ik allemaal lieve berichten van familie en vrienden om mij te feliciteren. Ik heb wat heen en weer gebericht daar. Ook hier eten we wat en gaan we bij de gate zitten om wat te lezen. Het is weer zover; Te veel Nederlanders… vakantiegevoel is verdwenen! Wat kunnen wij Nederlanders toch zeuren als er een kleine vertraging is.
Bij aankomst op Schiphol hebben we vrij vlot onze tassen en kopen we een kaartje voor de trein. We stappen over op Utrecht en daarna op Arnhem. Wat een feest als zoveel mensen kijken naar je rugzak. Het laatste stukje van Elst naar huis moeten we lopen. Als we bijna bij het huis zijn, zie ik al dat er mensen binnen geweest zijn. Het hele huis is versierd met ballonnen en slingers. Zelfs de koelkast is gevuld met taart! Wat bof ik toch!
Mickeal kwam gezellig mee eten voor mijn verjaardag.
Jody en Lianne zijn in de avond nog even langs geweest om te knuffelen, wat een feest en mooie afsluiter van deze prachtige reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
