Derby - Broome
Door: Annelieke
Blijf op de hoogte en volg Annelieke
12 September 2013 | Australië, Broome
Vanmorgen alweer vroeg op, we kunnen lekker rustig aan doen aangezien we nog tijd genoeg hebben met de camper en we niet zo heel veel meer hoeven te rijden. Voordat we wegrijden wilden we nog wat harde broodjes hebben voor onderweg, deze blijken nog niet gebakken te zijn en we rijden verder. In onze wegenatlas stond aangegeven dat er een 4x4 nodig was om noordelijker te rijden, hier zijn we wel achter gekomen. We rijden op een zandbende, met hobbels en kuilen. Je vloog van links naar rechts met de auto, wetende dat je dit de komende 100km zult hebben. Gelukkig maakt onze overnachtingplaats alles weer goed, we hebben een schitterend uitzicht op de oceaan en zodra we zitten zien we de walvissen voorbij zwemmen. Lekker een wandeling gemaakt over het strand en genieten van de omgeving. Lekker wat lezen, zonnen en turen met de verrekijker. We mochten genieten van een mooie zonsondergang en heel veel wind. Dit laatste was alleen vervelend met het eten, het gas waaide steeds uit. Met een handdoek er voor is het toch gelukt om het vlees klaar te maken. Ik vond het buiten maar fris met die wind en we hebben voor het eerst binnen in de camper wat gezeten. Op het moment dat we naar bed willen gaan, kruip ik naar boven en val ik zo weer naar beneden met de plank en al. Deze blijkt gebroken te zijn. Ikzelf heb een rare smak gemaakt en heb last van mijn teen en schaafwonden op mijn benen. Zo groot was het bed al niet, maar nu is het bed wel heel klein geworden. Wouter is bovenin schuin gaan liggen en met zijn benen wat opgetrokken. Ik heb het bed beneden maar benut, het is even niet anders. Ben benieuwd hoe men reageert als we terug komen.
10 september 2013 Middle Lagoon – Cape Leveque 94650 - 94779km
Voor vandaag stond er geen lange rit op het programma. We rijden eerst naar One Arm Point, hier hebben we dolfijnen gespot. Ik vroeg me af of we hier wel mochten komen, aangezien we geen andere auto’s zagen. Daarna zijn we iets terug gereden richting Cape Leveque, wat volgens boeken een van de mooiste plaatsjes moet zijn. Als je Cape Leveque wil bezoeken kun je of een bezoekerspas aanvragen of je blijft staan op de camping. Vanaf de camping heb je namelijk het mooiste zicht. We zoeken weer een mooi plekje uit met uitzicht op de oceaan, pal in de zon. Je moet er iets voor over hebben. Ook boeken we een sunsettour, waarbij ze ook walvissen gaan spotten. We lunchen in het restaurant en nemen daarna een duik bij de bay. Er was aangegeven dat er een mooie snorkelplek moet zijn in de bay. We hebben voor het eerst onze snorkelspullen tevoorschijn getoverd, maar dit viel helaas heel erg tegen. We hebben wel wat vissen gezien, maar geen spoor van koraal. Als we ons aan het opfrissen zijn voor de sunsettour, krijgen we te horen dat het geannuleerd is vanwege de harde wind. Anders zou men zeeziek worden. Vooral Wouter baalt hier heel erg van, vanaf de kant zien we genoeg walvissen zwemmen, alleen het op de foto krijgen was zo mooi geweest als we dichterbij konden komen. De rest van de middag hebben we wat gelezen en gerelaxt. Als we willen koken op het fornuis, krijgen we het gastoestel niet aan. Het vermoeden gaat dat de gasfles leeg is, maar dan is dat wel heel snel gegaan. We maken gebruik van de campingkitchen, zodat we toch ons eten kunnen bereiden. Eigenlijk is dat best wel handig om daar gebruik van te maken. Het kost niets en je hebt alles bij de hand. Na het eten liggen we al vroeg in bed.
11 september 2013 Cape Leveque – Broome 94779 - 95004km
We willen graag wat ontbijten in het restaurant wat bij de camping zit, deze ging pas om 08.00uur open. Normaal zou dat niet erg zijn, maar als je al om 05.30uur zit te wachten tot het open is, dan voel je je maag wel op den duur. Prima ontbeten, dat ging er wel even in voor vandaag. We rijden langzaam terug naar Broome over de bekende 100km lange weg terug. Ik mag niet klagen, het was minder ruig rijden dan de heenweg. Aangekomen in Broome, komen we van een hele andere kant binnen dan als we vertrokken waren. Wat een grote stad is Broome eigenlijk en wat een winkels, dat was ons de eerste keer echt niet opgevallen. We stoppen in chinatown om eens rond te neuzen, wat inkopen te doen en om wat te drinken. Terug komend bij de auto wil Wouter de auto starten, het enigste wat ik krijg te horen is ‘shit! De lampen stonden nog aan en nu wil die niet meer starten’. Ik blijf het apart vinden dat in nog geen 2uur de volledige accu leeg is, maarfijn. Wat moeten we nu? Tegenover ons staat iemand geparkeerd en ziet dat wij met de motorkap omhoog staan, hij komt kijken maar heeft geen startkabels bij zich. Ook wij kunnen deze niet vinden in onze auto. Boos worden zat er bij mij niet in, ik was al heel blij dat we in een grotere plaats waren en niet ergens bij een Gorge waar bijna niemand komt en waar we geen bereik hadden. Wouter daar in tegen baalde als een stekker, wat ik ook wel kan begrijpen. Ik probeer wat meer mensen aan te spreken met de vraag of zij startkabels hebben en we deze konden gebruiken. Helaas hebben niet veel mensen deze standaard in de auto liggen, maar ze kwamen wel even een kijkje nemen. Dan stapt er een mevrouw uit, zij is geboren in Nederland en wil ons wel graag helpen, alleen liggen de kabels thuis. Ze probeert haar zoon nog te bellen, maar die neemt zijn telefoon niet op. We hebben een heel gesprek met haar. Zo is ze geboren in Den Haag en is geëmigreerd toen ze 4 was. Ze verstond nog wel wat Nederlands, maar spreken ging wel lastig. Als er weer een grote jeep stopt loop ik er gelijk op af, gelukkig heeft deze man wel startkabels in zijn auto. Een man van weinig woorden, maar hij heeft ons uiteindelijk wel geholpen met het starten. Zo zie je maar dat Australiërs echt wel behulpzaam zijn, iedereen wil zijn best doen voor je en niemand roept: ‘Ik heb geen tijd!’. Verplicht wat rondgereden om de accu weer even op te laden en daarna gestopt bij een camping vlak bij Cable Beach, de duurste camping tot nu toe. In de avond zijn we richting het strand gelopen om uit eten te gaan. We hebben al eerder bij de strandtent gestaan om wat te eten, maar toen kregen we te horen dat ze volgeboekt waren en ditmaal kregen we dat weer te horen. Dan maar naar de buren toe. Hier was wel plaats, maar het duurde en het duurde maar. Ook stonden de deuren allemaal open en was het flink gaan waaien, gewoon fris en niet fijn om te zitten. Na een uur kregen we dan eindelijk ons eten geserveerd, dat gelukkig wel goed smaakten.
-
12 September 2013 - 17:26
Carin:
Lieve Annelieke en Wouter,
Wat een mooi verhaal was het om allemaal te lezen( 3 tegelijk)
Wat hebben jullie al veel beleefd.
En niet zo maar van die gewone dingen. Super om van die mooie dieren te zien.
Ik merk wel dat uitslapen er niet bij is.
Wel wat eng met die bosbranden, hoor!
Geniet er lekker van want de tijd gaat snel ( de helft zit er al op).
Groetjes en een dikke kus mama xxxxxxxxxx -
12 September 2013 - 19:35
Marjan:
Wow wat een belevenissen. Leuk om te lezen.
Fijn dat jullie genieten van dit 2e Australië avontuur.
X -
12 September 2013 - 21:27
Peter:
Hoi,
Wat een uitgebreiden verslagen zeg.
Jammer dat het walvis spotten niet door ging, dat lijkt mijn zeer indrukwekkend.
Je ziet wel dat 4 weken kort is, jullie zitten al weer op de helft.
Hier gaat alles goed, de zomer is wel abrupt aan zijn einde gekomen.
Mvg
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley