De terugreis

25 september 2013 Monkey Mia – Perth 42347 - 43256km
We rijden al om 5.50uur de camping af, zal wel schrikken zijn geweest voor de mensen die nog in hun diepe slaap zaten. We zagen op de kaart dat er een roadhouse Billabong op de route lag en Wouter wilde hier graag even stoppen om te kijken. ( Billabong is een Australisch merk. ) We tanken eerst af voordat we de snelweg op gaan en daarna stoppen we bij het roadhouse Billabong om te ontbijten. Een leuke roadhouse om te ontbijten en om even een kijkje binnen te nemen. We kopen nog wat leuke souvenirs, want zoveel zullen we niet meer tegen komen. We rijden zoveel mogelijk door en naarmate we afdalen, hoe drukker het begint te worden op de weg. We rijden dwars door dorpjes heen en stoppen maar kort om wat te eten of om even te wisselen. Om 16.00uur komen we aan in Perth, we hebben er 10uur over gereden. De auto moest nog afgespoten worden, maar we konden niet vinden waar we dit konden doen. We hebben het wel gevraagd, maar niemand die ons wat kon vertellen. We werden doorverwezen naar de automaten, maar de auto is te hoog om daar door heen te gaan. Dan maar opzoek naar een camping. Het is voor het eerst dat we gewoon te horen kregen dat de camping vol stond en dat er echt geen plaats was voor 1 nacht. We werden doorverwezen naar een camping 10km verder op, ze wist zeker dat daar wel plaats was. We rijden die kant op en worden door een wat verwarde vrouw geholpen. We betalen voor een nacht en rijden de camping op. We hadden besloten om op de laatste dag maar lekker uit eten te gaan, alleen zaten we nu ver van het centrum en het was al wat later dan gedacht. We nemen eerst lekker een douche en zoeken onze lange broeken op, de temperatuur is flink gedaald. Hoe trekken we ook alweer een lange broek aan in een natte cabine?! ( we mochten blij zijn dat het droog was, het schijnt er bijna alleen maar geregent te hebben. ) We hadden vernomen dat er iets verderop ook een klein centrumpje zat waar je ook kon eten. Dit hebben we gedaan, alleen was het erg druk, erg lawaaierig en het eten was niet lekker. Je kunt het niet altijd treffen. Als toetje halen we een ijsje bij de Mac.

26/27 september 2013 Perth.
Na een koude nacht, althans voor mij aangezien Wouter daar geen last van heeft, alweer vroeg wakker. Om 06.30uur gaat de wekker af. We willen eerst de auto maar eens schoonmaken voordat we gaan douchen. Iets verderop waren wasboxen, de viezigheid kwam aan alle kanten van de auto afstromen. Terug op de camping pakken we de tassen verder in, nemen we een douche en halen we aan de binnenkant ook even een doek door de auto. We gaan opzoek naar een ontbijtje en daarna willen we langzaam aan de auto maar afleveren bij de Apolloverhuurder. We wisten wel het adres, maar we hadden geen stratenboek van Perth. We hadden begrepen van Thomas dat het niet ver van het vliegveld zat, 5minuten rit. We zoeken in de buurt van het vliegveld, maar konden de straat niet vinden. Bij navragen wist men het ook niet en we werden de snelweg weer opgestuurd, we moesten het maar aan die kant opnieuw vragen. Na een uur aan het zoeken te zijn geweest, zien we ineens allemaal campers van apollo staan. Toch gelukt! We tanken de auto af en leveren daarna de camper in. Met een taxi worden we naar het vliegveld gereden. We zijn aan de vroege kant, maar dat wisten we van te voren. Als we ingecheckt zijn gaan we nog even opzoek naar souvenirs, aangezien we nog aardig wat dollars over hadden. We zien een mooie ‘vaas’ staan wat gemaakt is door een Aboriginal. Het is vrij duur, maar aangezien we het beide mooi vinden nemen we het toch mee. We zoeken nog wat knuffels uit voor onze buurmeisjes als bedankje voor het oppassen van het huis en daarna eten we nog wat. Het vliegtuig vertrekt op tijd en we hebben besloten deze vlucht niet te slapen, in de hoop dat we op de lange vlucht wel kunnen slapen. Naast ons zit een Australische jongen, ook hij is onderweg naar Nederland. Hij verteld ons dat hij volgende week gaat trouwen en dat zijn familie op verschillende vluchten zitten. Zijn opa en oma zijn geboren in Nederland en hij spreekt een klein beetje Nederlands. We krijgen te horen dat ook Zuid-West Australië erg mooi is, hier moeten we zeker nog een keer voor terug komen. Op Kuala Lumpur eten we wat bij de Burger King. Als we wachten bij de gate, word ik gek van al die Nederlanders. We zijn maar 6 Nederlanders tegen gekomen in een maand tijd, maar het leek net of heel Nederland hier nu stond! Ook het vliegtuig vanaf daar vertrekt mooi op tijd. We hebben een rustige vlucht, geen krijsende kinderen of mensen die aan je stoelen staan te sjorren. Wij willen direct slapen en dit lukte ook aardig, tot ik wakker werd gemaakt voor het eten. Sorry, daar had ik echt geen trek in. Met moeite viel ik weer in slaap. 6uurtjes later worden we eens wakker en kunnen we beide niet meer slapen. We drinken wat en nemen wat te snacken. Aangezien we nog maar op de helft van de trip zaten, heb ik toch de ogen maar weer geprobeerd te sluiten. Dit keer heb ik nog 3uurtjes geslapen, daarna hield het echt op. We waren de laatste uren ook echt wel zat. Het ontbijt werd geserveerd, maar ook daar hadden we geen trek in. Eindelijk landen we dan op Schiphol! Aangezien we geheel achteraan zaten in het vliegtuig en we voorlopig niet konden lopen, heb ik gesproken met een stuward. We hebben het gehad over zijn rooster, zijn thuis, wanneer ze nu weer terug vliegen en hoe het slapen voor hen in een vliegtuig gaat. Jaja, er zit een stapelbed onder in het vliegtuig voor ze, wisten jullie dat? Ook krijgen we te horen waar we onze volgende reis moeten maken, haha! We hebben de tassen al snel te pakken en we krijgen van Mickeal een berichtje dat de taxi bijna voorgereden staat. We hadden gezegd dat het niet nodig was, maar moet zeggen dat ik stiekem wel blij was. Na zo’n lange rit nog de trein in te moeten is best wel zwaar. Onze super snelle taxi heeft ons netjes afgezet thuis. Wat raar om je eigen huis weer binnen te stappen na 4 weken. Een stapel post ligt ons op te wachten en natuurlijk neem ik gelijk een kijkje bij onze vijver. Zo ver we kunnen zien zit alles er nog in, maar we horen vast vanavond wel van de buurman of er nog wat geks is gebeurt. Het opruimen en wassen is gelijk begonnen, inmiddels heb ik al 4 wassen weggewerkt. Er zullen er nog 2 volgen, maar aangezien mijn rek vol is kan ik het momenteel niet kwijt. Morgen weer een nieuwe wasdag. De boodschappen zijn al binnengehaald en als alles aan de kant is, kunnen we eindelijk even rustig zitten. Van Loes hebben we een overlevingspakket gekregen; broodjes, beleg, drinken en een ovenschaal met Lasagne! Heerlijk Loes, nog even een dagje niet koken.

Home sweet Home!