Nadi en Beachcomber Island

2 Oktober Carins – Nadi

De wekker gaal al om 03.15uur af, we hebben gelukkig beide wel wat kunnen slapen. We pakken al onze spullen bij elkaar en trekken daarna de deur dicht van ons studiootje. Er is een taxi besproken voor ons om 04.00uur. Aangezien we die niet willen missen staan we bijtijds langs de kant van de weg. Exact om 04.00uur komt er een taxi de hoek om zetten.

Bij het inchecken krijgen we te horen dat onze koffers bij Brisbane er uit gehaald worden, dat we dat niet moeten vergeten. Ook moeten we van het Domestic Airport naar het Nationale Airport toe. Dit had ik niet aan zien komen, ik heb gewoon de vlucht geboekt en dat daar een overstap bij zat dat wist ik. Een directe vlucht kon ik namelijk niet vinden vanaf Cairns. Gelukkig dat we dit weten!

In Brisbane stappen we uit, gelukkig weten wij dat als je een binnenlandse vlucht neemt je niet door een paspoortcontrole hoeft. Dat scheelt soms heel veel tijd. Als we de tassen hebben gaan we met de trein naar het andere vliegveld waar we vervolgens al gelijk in kunnen checken. We staan te wachten in de rij en het duurt allemaal heel lang. Iedereen zien we moeilijk doen omdat ze te veel gewicht mee nemen en zien we spullen overhevelen. We snappen er niets van, je mag 32kg mee nemen, dat zou toch meer dan voldoende moeten zijn per persoon?!
Dan is het onze buurt. Ik laat altijd alleen de paspoorten zien omdat dat vaak voldoende is om in te checken. Ze wilden graag de papieren zien, dat kan, die zaten gewoon in de tas. Daarna wilden ze weten waarom we geen retourticket hadden, we vliegen terug op Sydney en ik heb een ander ticket daar voor geboekt. Gelukkig leverde dit geen problemen op, maar ik dacht even dat er iets mis was. De handbagage moet gewogen worden. De cameratas zat onder de 7 toegestane kilo’s, maar de andere dagtas woog 10kilo. Dat is dus 3 kilo te veel. De andere tassen wogen rond de 20kg, we wisten dat dat geen probleem op mocht leveren. Toch moesten we die 3kilo over zien te hevelen naar een van de andere tassen. Eigenlijk zit alles in de dagtas wat we graag mee het vliegtuig in willen nemen. We halen 2 boeken eruit en daarna mijn laptop. De laptop kan ik ook zo beet houden dacht ik. Wat een klus zo! Want die stop ik daarna toch weer terug in de tas, ben natuurlijk niet gek!

Een stukje verder… de douane. Het nieuwe paspoort wat we perse moesten aanschaffen voor deze reis omdat het anders niet geldig was, blijk je niet in te kunnen scannen. Dit probleem hadden we bij Sydney ook, nu weer. We worden apart meegenomen en 2 mannetjes controleren het dan met de computer. Gok dat we in de toekomst wel vaker dit probleem gaan krijgen.

De vlucht naar Nadi duurt 3.10uur, ik ben echt versleten, maar slapen lukt niet. Als we aankomen in Nadi komt er een bak warmte op ons af, even wennen zeg! Het is al 17.00uur hier bij aankomst, we moeten lang wachten tot we door de douane heen zijn en pakken daarna een taxi naar ons hotel; Aquarius on the Beach. We worden ‘Bula’ ( = Welkom, maar ook meer dan welkom. Het wordt ook als een begroeting gebruikt. ) geheten en onze tassen worden naar boven gebracht; Fiji-Time! Alles gaat langzaam hier, het is te warm om sneller te werken.

We ploffen neer op bed en zien de zon nog net vanaf ons terras onder gaan. Daarna gaan we naar beneden om wat te eten. We schrokken eerst wel van de prijs, maar eigenlijk is het allemaal heel goedkoop hier. Even wennen om alles weer om te rekenen, maar daar zijn ook handige apps voor uitgevonden die erg fijn zijn!

Er is een grote groep aanwezig die best wel veel lawaai kunnen maken met z'n allen. Zij blijken vanuit Brisbane elk jaar te komen voor 2 a 3 weken. Ze komen geld en spullen uit delen op verschillende plaatsen aan de arme mensen hier.

We nemen een douche ( alleen de warme kraan open draaien was voldoende, warm werd de douche niet ) en duiken daarna ons bed in die een beetje doorzakt. De keelpijn is weer begonnen bij mij, gelukkig dat ik alle tabletten mee had genomen. Net voor onze vakantie zat ik op het eind van de keelpijn. Het kost even tijd, maar dan val ik toch ook in slaap.


3 Oktober Nadi

Wat een herrie al om 5.00uur! De groep van gister moet vroeg opstaan om uit te vliegen, maar jammer dat het met zoveel lawaai gedaan wordt. Het gebouw is wel erg gehorig, dat hadden we wel al door. Ook zijn ze buiten een overkapping aan het maken, ook zij maken natuurlijk lawaai. Buiten ontbijten kan niet, dan zitten we de werklui in de weg, we hebben binnen ontbeten.

We willen graag eilandhoppen en ik had besloten om dat pas hier te boeken, in de hoop op leuke aanbiedingen of hele andere optie’s. We doen de boeking bij ons verblijf en we geven aan wat we graag willen. Ik had een tour van 7 dagen en 6 nachten en 3 eilanden gezien, maar aangezien we hier op het vaste land niet veel kunnen doen, hebben we besloten om een tour van 9 dagen en 8 nachten en 4 eilanden te pakken. Het is geheel individueel, we hebben nu alleen een pakket geboekt zodat alles al vast ligt. We hebben tickets voor de ferry, het verblijf is geregeld en alle maaltijden zit er standaard bij in. Er zijn namelijk geen restaurants op de eilanden, het zal in een soort van klein buffet gedaan worden. Het duurt lang, we hebben zeker 1,5uur gezeten daar, tot we eindelijk een telefoontje kregen dat alles geboekt was. Yes!

Omdat het bij ons erg onrustig is in het verblijf, besluiten we om te lunchen bij de buren in het Smugglers Cove. Er zitten 5 hotels in dit rijtje en iedereen kan eigenlijk overal naar binnen lopen. Lekker buiten geluncht. Het is een bewolkt vandaag, eigenlijk hoopt men dat het gaat regenen, dit heeft het al maanden niet meer gedaan hier.

We willen graag naar de stad, je hebt 2 optie’s
- of je pakt de lokale bus die ergens om het 1,5uur rijdt. ( 1,15 FijiDollar = 0,41 euro. En dan moet je rekening houden dat het 10minuten eerder kan zijn, maar ook 10 minuten later.
- Of je pakt een taxi. ( 10 FijiDollar = 4 euro )
Aangezien we zeker nog een uur moet wachten op de volgende bus, pakken we de taxi. Het vrouwtje wat ons geholpen had bij het boeken van de tour loopt ons tegemoet en moet ook naar de stad, wij hebben de taxirit voor haar betaald. Ze vertelde tijdens het lange wachten dat zij nooit op vakantie kunnen. De verdiensten zijn erg laag en ze redden het maar net om het gezin te kunnen onderhouden. Het is erg moeilijk om hier aan werk te komen, veel gezinnen zitten in de problemen. Ik vind het toch lastig om daar weer zo mee geconfronteerd te worden.

De hele stad vinden wij maar niets. Veelste druk, mensen die van alles vragen, verkeer dat nauwelijks regels kent. We hebben wat souvenirs gekocht in een winkel wat zij aangewezen had, dat was de veiligste en ook de grootste. We hebben nog even over de groentemarkt gelopen, maar al snel pakken we een taxi terug naar ons verblijf.

We pakken weer lekker een terrasje bij de buren, maken nog een wandeling over het strand en zien hoe de jongeren van Fiji surfles krijgen. We dineren weer bij de buren. Eigenlijk wel jammer dat je zo weinig tijd doorbrengt in je eigen hotel, ook voor hen. Want als we binnen komen lopen zie je niemand hier zitten en ook het personeel weet niet wat het moet doen. Deze avond hebben ze een vuurshow op het programma staan, hier willen wij natuurlijk wel even ons gezicht laten zien. We nemen wat te drinken en kijken naar de show, maar eigenlijk vinden we er beide niet zoveel aan. Kun je het maken om in zo’n kleine groep weg te lopen, terwijl zij ook hun best doen voor jou? Als het richting het einde loopt vertrekken we toch naar onze kamer, de tassen moeten ingepakt worden. We nemen een douche die iets warmer is dan gisteren en duiken ons bed in.


4 Oktober Nadi – Beachcomber Island

Om 06.00uur loopt de wekker af, we staan op en pakken de laatste spullen in voordat we naar beneden lopen om te ontbijten. We hebben niet veel tijd voor het ontbijt, maar het past net allemaal in het tijdschema. Om 7.00uur staan we klaar om opgehaald te worden. We zijn niet de enigste, want een grote tourbus komt aanzetten.

Bij de haven geven we eerst de tassen af, hier wordt een kaartje aangehangen naar welk eiland de tas moet. Daarna kunnen we inchecken en krijgen we alle formulieren mee die we nodig hebben voor de ferry en de verblijven. Het is een hele organisatie zien we. Iedereen is druk bezig om de koffers aan boord te brengen en deze ook direct te sorteren. Als we vlak bij het eiland zijn waar wij eraf mogen, moet je eerst je tas/koffer aanwijzen zodat men zeker weet dat het klopt. Er komt een bootje vanaf het eiland naar de ferry toe en daar stappen we in over samen met de koffers.
We worden welkom geheten met een lied, spelend op de gitaar en klappend in hun handen. Het lied eindigt met BULA! Bij het inchecken worden we ontvangen met een glas limonade. Echt een warm welkom gekregen.

We worden begeleid naar ons bungalowtje, wat erg leuk ligt met uitkijk op de zee. We hebben een hangmat voor onze deur en 2 ligstoelen. Het is een ruime bungalow met prima sanitair. We hebben zelfs strandlakens en handdoeken. De hele kamer ligt vol met rode bloemen die ze vanmorgen geplukt hebben. De tassen worden naar ons toe gebracht en we gaan eerst eens zitten bij de bar. Wat een gezellige sfeer hangt er hier!

Je kunt hier ook kiezen voor een dorm-room. Dit deed ik altijd toen ik aan het backpacken was, leer je heel veel mensen kennen en het is goedkoper. Ik vraag me af of ik dat hier ook had gewild. Het is een Dorm met 120 bedden, de jongens en meisjes slapen dan wel apart. Wat veel! Ik vond 32 bedden toen al veel.

Het is altijd afwachten wat voor maaltijden je kunt verwachten, maar de lunch ziet er keurig uit. Rijst met vlees of vis en spinazie, groentesalade en brood. Daarnaast kun je vers fruit pakken.
Er worden allemaal activiteiten gedaan hier, waar je gratis aan mee kunt doen.
We gaan in de middag mee met een snorkeltrip, we hadden al geprobeerd vanaf de kant te snorkelen, maar echt koraal ligt pas veel verder. We worden gebracht naar de plek en krijgen brood mee om de vissen te voeren. We springen het water in en zien zoveel vis! Ik wist niet welke kant ik op moest kijken. Ik had nog brood in mijn handen, heel veel vissen die dit proberen weg te pikken uit mijn hand. Geweldig! Ik zie vissen zwemmen die ik nog niet eerder had gezien.

Bij terugkomst frissen we ons op, mijn haar lijkt wel touw! We gaan poolen en daarna wat drinken bij de bar tot het buffet wordt geopend om 19.00uur. Iedereen kan dan zijn bordje weer volscheppen. Er liggen natuurlijk ook gerechten die we nog nooit eerder hebben gezien, maar ik wil toch alles proberen. Groene aardappel ( het smaakte in ieder geval naar aardappel ), vis, lam, sla, spinazieblad, vissalade en groentesalade. De keuze is niet heel groot, maar ik vind het wel lekker! Als toetje hadden we een bekertje met vers fruit, dat gaat er natuurlijk altijd in. Ook Wouter probeert toch wat nieuwe gerechten uit. Koken kunnen ze hier wel!

In de avond worden we vermaakt met dansers en een vuurshow, een klein beetje hetzelfde als gisteren, maar nu werd het veel leuker gepresenteerd. Daarnaast is het natuurlijk ook veel leuker als je met een grotere groep bent. De Bula-sunshinedance kennen we inmiddels ook, haha! Iedereen die het leuk vond, mocht dit mee doen. Er werd nog een limbo-race gehouden en daarna zijn we terug gelopen naar onze bungalow. Even lekker gelezen en daarna in slaap gevallen.


5 Oktober Beachcomber Island

Oei, het bed lag niet heel erg comfortabel. Opgestaan met rugklachten. In de ochtend kun je kiezen voor een lichte maaltijd van 7.00-8.00uur of een zwaardere maaltijd van 8.00-9.00uur. Als we om 8.00uur komen aan lopen zien we dat ze omeletten voor je klaar maken! Heerlijk! Je mag zelf kiezen wat je er op wilt doen en we toasten er brood bij. Zoeken een leuke plek uit met uitzicht op het water, het zonnetje brandt al lekker en je moet uitkijken dat je niet al verkleurt. We zien om 9.15uur de nieuwe lading personen binnenkomen en keren dan terug naar ons verblijf. We smeren ons goed in met zonnebrand en nemen plaats in de ligstoelen, het zweet staat ons gewoon op het voorhoofd, zonder dat we er maar iets voor hoeven te doen. Lekker wat lezen en puzzeltjes maken, echt relaxen!

Als het 13.00uur is maken we ons klaar voor de lunch. Het lijkt veel op het eten van gisteren, maar het smaakt ons beide goed. We gaan snorkelen aan de voorkant, eens kijken of we daar wat mooiers kunnen zien. Aangezien ik niet veel bijzonders verwacht, nemen we de onderwatercamera niet mee. Als we het water instappen en onze duikbril ik het water steken hebben we daar meteen alweer spijt van. 4 Roggen voor onze neus! We snorkelen verder en vinden gedeeltes met koraal en heel veel vissen. We hebben ons prima vermaakt in het water. Als we aan het opdrogen zijn, haalt Wouter toch maar even de camera om er nog een keer in te gaan. En ja hoor, weer gelijk 2 voor mijn neus. We maken foto’s en gaan er daarna weer uit om in het zonnetje te liggen. Als we opgedroogd zijn lopen we terug naar ons stekje en pakken we een koude douche.

Voordat we ons avondeten op kunnen scheppen drinken we nog even wat in de bar. In de middag is het hier heel erg druk, dit komt door de vele dagtrips die hier ook naar toe gaan. Nu is de rust weer terug voor ons.

We pakken in de avond de tassen weer in, morgen om 09.15uur vaart de ferry weer langs om op te stappen. Op naar een nieuw eiland!