Lakefield NP

25 September Musgrave Roadhouse – Cooktown
147980km – 148261km = 281km

Wat een drukte en wat een onrust al om 6.00uur. Iedereen is al druk bezig om zijn spullen weer op orde te krijgen, wat te ontbijten en zich klaar te maken voor vertrek. Ook wij doen dit, maar zijn sneller klaar omdat wij het dak alleen maar naar beneden hoeven te trekken. We starten de reis door het Lakefield NP, volgens de boeken moet dit erg mooi zijn. Als we aankomen zien we eerst een de zijkant tussen de bomen door een hele grote plas. Iets verderop kunnen we er naar toe lopen, maar zien wel dat dit een privé plas is. We maken foto’s van de vele vogels en watervogels. Als we doorrijden zien we een informatiebord over het park. Het blijkt 1 route te zijn en er staan helemaal geen wandelroutes op terwijl wij daar juist wel op gehoopt hadden! We stappen de auto in en we zijn denk ik de enigste die genoten hebben van de hele route, de rest is alles zo voorbij gereden! ( Ach ja, een Australiër wordt er misschien ook niet koud of warm van waar wij wel zo enthousiast van worden! ) We komen echt van alles tegen; kangoeroe’s, runderen, paarden, varanen, hagedissen, een slang ( Brown Snake ), Brolga’s, kakatoe’s, kikkers, Emoe’s met jongeren, een krokodil en een catfisch. Een dierenrijk vol!

De catfisch is wel een apart verhaal. We zien een weg dat afslaat naar; The Catfisch lake. Als we aan het eind komen zien we eigenlijk helemaal niets speciaals, maar we zien wel drie heren in een boot zitten. Zij zijn druk aan het vissen daar, niet met hengels, maar met een touwtje aan een drijvend vlot. Als het beweegt zien ze dat ze beet hebben. Terwijl we aan het praten zijn over een slang die we onderweg tegen zijn gekomen, die goed giftig blijkt te zijn, sprinten ze ineens weg naar hun aas. Ze zijn aan het vissen op baramundi’s, maar hebben een catfisch aan de haak geslagen die ze aan ons komen laten zien. Daarna vertelt hij dat ze de vis in stukken maken en aan de krokodillen voeren. Verderop schijnt er al 4 dagen lang een aan de oever te liggen, of we die niet gezien hadden?! Als we afscheid nemen moeten we natuurlijk de krokodil ook spotten, met een aanwijzing is dat natuurlijk gelukt.

We rijden door naar Cooktown en willen die vieze auto nu eerst wel eens afspuiten. Alles wat je beet pakt, ook in de auto, zit onder het stof. Bij een tankstation hebben we die mogelijkheid en doen dit dan ook. Helemaal wassen beginnen we niet aan, in Brisbane was tegen ons gezegd dat een 4WD auto toch wel vies wordt van buiten, als we maar zorgen dat de binnenkant schoon is.

We staan op een camping met vier sterren, aan de pittige prijs, maar zeker dubbel zo luxe! Je hebt hier niet aan apart toilet of douche, maar alles in één. Een ruime en schone cabine met een douche, wc en wastafel. We lopen eerst naar de supermarkt om eten te halen, we hadden al een paar dagen geen supermarkt meer gezien en we waren door de voorraad heen. Daarna nemen we een duik in het zwembad en nemen we een douche.

Voor vanavond hebben we aardappels met lam op het menu staan, wat we klaar kunnen maken in de campingkitchen. Wat een gezelligheid hier met zoveel mensen.


26 September Cooktown – Cape Tribulation
147980km – 148425km = 445km

Tijd voor Pancakes! We zijn vroeg in de keuken bezig om ze klaar te maken, jammie! De overgebleven pancakes nemen we mee, die lusten we koud ook nog wel. We rijden de camping af richting Cape Tribulation via de Bloomfieldtrack.

Het is een schitterende route langs de kust met veel mooie uitzichten. Deze route mag alleen met een 4WD gedaan worden. We slingeren door de jungle van links naar rechts met veel steile hellingen en dalingen. Zo nu en dan pikte we een glimp op van de zee. We hadden gelezen dat het een route is waarbij je veel door het water kon rijden, maar de riviertjes stonden bijna allemaal droog. Daarnaast reden we door NP-en, maar dat idee hadden we soms niet. Ze zijn echt werkelijk overal met de weg bezig. Ook hier waren ze delen aan het asfalteren.

Bij aankomst in Cape Tribulation halen we stokbrood en maken we ons klaar om te kijken op het strand. Het is jammer met zulke mooie stranden dat je eigenlijk niet kan zwemmen. Als er geen krokodillen zijn, dan heb je wel last van kwallen. We zien sommige toeristen wel het water in gaan, maar wij willen liever geen risico nemen.

We rijden nog iets door om te kijken wat er verder in dit plaatsje zit, maar we komen er al snel achter dat er eigenlijk niet meer is dan een winkel, camping, tourdesk en een restaurant. We melden ons aan bij de camping en vinden een leuk plekje. Nemen een duik in het zwembad, nemen een douche en daarna koken we in de campingkitchen. We zijn nog vroeg en dat betekend dat we de ruimte voor ons zelf hebben. Helaas deed de bbq het niet als je de knop los liet, Wouter had dan ook geluk dat we lapjes ala minute hadden en zo de knop niet geheel lang in hoefde te blijven drukken. We liggen er vroeg in, het is pikkedonker om ons heen.

Als ik ’s nachts naar het toilet ga, wat echt ver weg zat, had ik moeite om weer bij de camper uit te komen. Het was echt zo donker dat zelfs met een lamp het lastig was om te zien. Wel kunnen genieten van de sterrenhemel!